Ο Ελληνισμός ενώπιον του ιστορικού πεπρωμένου του.


Γράφει ο Στέφανος Κασιμάτης.

Προ μηνός και εν όψει της αργίας της 28ης Οκτωβρίου, ένας φίλος σκέφθηκε να πεταχτεί ώς το Λονδίνο για το τριήμερο και έψαξε αμέσως για εισιτήρια. Ματαίωσε όμως τα σχέδιά του, διότι έναν ολόκληρο μήνα πριν από το τριήμερο της αργίας δεν υπήρχαν εισιτήρια τουριστικής θέσης για το Λονδίνο σε καμία εταιρεία. (Για την ακρίβεια, υπήρχαν δύο, αλλά στην τιμή των 980 ευρώ το καθένα...) Μόλις χθες, πληροφορήθηκα από ένα άλλον φίλο ότι, για το ίδιο τριήμερο, στα ξενοδοχεία της Λίμνης Πλαστήρα δεν υπάρχει ούτε ένα ελεύθερο κρεβάτι από τα 2.000 που διατίθενται.
Αυτές οι διαπιστώσεις με οδηγούν στη σκέψη ότι ο εξυπνότερος, ομορφότερος, πιο υπερήφανος λαός του κόσμου είναι εν τέλει και ο ψυχραιμότερος, αλλά και ο ωριμότερος! Διότι με την ψυχραιμία που προσιδιάζει μόνον στο ανώτερο στάδιο της ωριμότητας -της ωριμότητας που φέρνει σε έναν λαό η πλήρης συνείδηση του ιστορικού ρόλου του- οι Ελληνες, αταλάντευτοι από τους προπηλακισμούς και τις λοιδορίες των Ευρωπαίων, πορευόμεθα προς την εκπλήρωση του ιστορικού πεπρωμένου μας! Διότι εμείς, που θέσαμε τις βάσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού, εμείς τώρα (με τη βοήθεια του Θεού, φυσικά, που είναι και συμπατριώτης μας) θα διαλύσουμε την Ευρώπη. Δεν είναι καθόλου απλό πράγμα αυτό που πάμε να κάνουμε. Αλλά για εμάς τους Έλληνες τίποτα δεν είναι δύσκολο. Το πετυχαίνουμε με απόλυτη φυσικότητα, κάνοντας απλώς αυτό που ξέρουμε να κάνουμε καλύτερα: περνώντας καλά...
Πέρα από τα αστεία, πάντως, το γεγονός είναι ότι, ως τώρα, κάθε εκδοχή του χειρότερου σεναρίου για τη χώρα έχει επαληθευτεί. Σκαλοπάτι το σκαλοπάτι κατεβαίνουμε διαρκώς, ώσπου να βρεθούμε και εκτός του ευρώ, σε μερικούς μήνες από τώρα. Κι επειδή σ' εμάς τους Έλληνες αρμόζουν υψηλοί στόχοι, οι απερινόητοι για τους πολλούς, οι άπιαστοι ακόμη και για τους ήρωες -ποιος ξέρει;- μπορεί στην καταστροφή μας να πάρουμε στον λαιμό μας και τους Ευρωπαίους.
Άξιζε το ταξίδι όμως, έστω και αν πέσαμε στα βράχια. Η Ελλάδα της Πασοκαρίας (πράσινης και γαλάζιας) αποδύθηκε σε ένα τριακονταετές πείραμα, επάνω από το οποίο οι μελλοντικές γενεές θα σκύψουν με σεβασμό και συγκίνηση: δοκιμάσαμε να πραγματοποιήσουμε τον αληθινό σοσιαλισμό. Όχι τον σοσιαλισμό όπως τον γνώρισαν στη Σοβιετία: έκαναν ότι δούλευαν, έκαναν ότι τους πλήρωναν. Εννοώ τον ελληνική εκδοχή του: να μην παράγουμε και να ζούμε περήφανα με τα λεφτά των άλλων. Βέβαια, το αποτέλεσμα προς το οποίο οδεύουμε θα μπορούσαμε να το γνωρίζουμε εκ των προτέρων, αν είχαμε δώσει λίγη προσοχή στον τρόπο με τον οποίον η Μάργκαρετ Θάτσερ συμπύκνωσε την ουσία του σοσιαλισμού σε δεκαέξι λέξεις: «Ωραίος ο σοσιαλισμός, αλλά έχει ένα μειονέκτημα: τελειώνει εκεί όπου τελειώνουν και τα λεφτά των άλλων». Είπαμε όμως: το ταξίδι άξιζε περισσότερο από τον προορισμό!..

Πηγή: Εφημερίδα ''Καθημερινή''.

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.